Życie na Mauritiusie
Ten odcinek podróżniczego bloga dotyczy życia na Mauritiusie, życia w rozumieniu ekologii. Wyspa była jednym z ostatnich skolonizowanych obszarów lądowych zdatnych do zamieszkania. Homo sapiens dotarło na Mauritius bardzo późno, dopiero gdy ekspansja Europejczyków przybrała skalę globalną - w 16 wieku. Wcześniej nie było tam nikogo w bambusowych chatach uganiających się z dzidami za zwierzyną ani w żaden inny sposób żyjących na sposób paleolityczny. Kolejne imperia kolonialne "odkrywały" wyspę najpierw Arabowie, którzy nigdy wyspy nie zasiedlili, potem Portugalczycy, którzy używali jej wyłącznie jako bazy zaopatrzeniowej w wodę i jedzenie w połowie drogi z Indii do Europy. Potem gdy ci opuścili wyspę, Holendrzy uczynili z wyspy mniej więcej to samo. Czemu Afrykańczycy nie dotarli na Mauritiusa? Z braku technologii, nie potrafili produkować łódek, którymi można żeglować otwarte morze. Leżący bliżej Afryki i znacznie większy Madagaskar został zasiedlony przez ludzi